De natuur is geweldig. En dat meen ik echt. Natuur is helend, geeft inzicht en vertelt ons veel belangrijke informatie. Ik geloof echt dat we zoveel kennis uit de natuur beter kunnen gebruiken en de natuur beter kunnen gebruiken.
Dat de natuur ons een goed gevoel geeft weten we. Tijdens mijn burn-out adviseerde de bedrijfsarts mij iedere dag wandelen in de natuur. Niet hardlopen of iets anders actiefs, maar juist rustig wandelen. En ik wandel nog steeds graag in de natuur. Soms een korte wandeling en soms de hele dag. Daarna ben ik moe én ontspannen.
Ik ben me gaan afvragen waarom de natuur mij helpt bij het verlichten van mijn stress, me laat ontspannen en helderder laat denken.
Ons brein krijgt de hele dag prikkels binnen en is op zoek naar patronen om deze complexiteit aan prikkels te vereenvoudigen. Hard werken dus! Nu denkt je vast huh, maar de natuur is toch heel complex?” Maar wat blijkt: onze stedelijke omgeving is enorm complex voor ons brein. De stad zit vol prikkels en informatie maar een herkenbaar patroon ontbreekt. Daardoor is het enorm choatisch en veeleisend. Het brein is daardoor de hele tijd druk bezig om extra informatie te verzamelen om structuur aan te brengen.
De patronen in de natuur zijn voor je brein eenvoudig. Het zijn heel veel patronen maar met een herkenbare stuctuur, zoals de nerven van een blad. Dus wel veel informatie maar lekker overzichtelijk. Het geeft je brein de tijd om tot rust te komen. En dat maakt dat je je altijd beter voelt na een wandeling. Japanners kennen het bosbaden “shinrin-yoku” waarbij gestresste mensen een lange tijd in een hangmat tussen de bomen liggen en kijken naar de bladeren boven hen. Dat wil ik graag een keer ervaren. Maar wandelen kan gelukkig overal.
Sinds ik de kracht van de adem heb ontdekt zet ik die soms ook in als ik buiten ben. Er zijn verschillende wandel-ademmeditaties maar je kan ook gewoon in het ritme van je passen gaan ademen. Bijvoorbeeld 4 passen inademen en 6 passen uitademen. Soms ga ik op een bankje zitten en een poosje actief ademen. En dat voelt echt super als je buiten zit met de vogelgeluiden om je heen en de wind die langs je waait.
Ik vind het mooi om te zien wat de natuur mij kan vertellen. Soms gebruik ik een wandeling om eens goed op een vraag of probleem te kauwen. Je kan me dan ook hardop pratend tegen komen of me met mijn handen mijn mening kracht bij zien zetten. Maar ook gebruik ik de natuur als een bron van inspiratie. De winter is, na de herfst waarin de natuur loslaat, de tijd van verstilling met naar binnen gekeerde energie. En als ik er zo naar kijk vind ik het opeens beter kloppen dat ik meer naar binnen gekeerd ben, behoefte hebt aan warmte en comfort food. Het klopt. Ik ben net als de natuur en ik maak me klaar voor de lente!
